محمد سعیدی
ملیت : ایرانی
-
قرن : 14
منبع : گلزار مشاهیر
مترجم، مؤلف.
تولد: 1268، تهران.
درگذشت: 12 اردیبهشت 1361.
محمد سعیدى، فرزند محمدعلى، تحصلات مقدماتى را در مدرسهى تربیت و سپس زبان و ادبیات انگلیسى را در كالج آمریكایى تهران و علوم قدیمه را نزد استادان فن آموخت. نخستین مقالههاى او در روزنامهى «شفق سرخ» چاپ شد. در مجلههاى «آینده» و «مهر» و غیره مقاله مىنوشت. مدت سه سال مجله «راه نو» را انتشار داد و مدتى نیز بر انتشار مجله «ایران آباد» نظارت داشته است. به سمتهاى سناتورى، كفالت وزارت راه، معاونت نخست وزیر و سرپرستى انتشارات و رادیو رسید. علاوه بر مقالههاى وى در مطبوعات، آثارى را ترجمه كرده است. از جمله ترجمههاى او است: آخرین روز یك محكوم (ویكتور هوگو، 1306)؛ اخلاق روجى (ساموئل اسمایلز، 1308)؛ انسان در تكاپوى تمدن (اوین پالو، 1335، این كتاب به این نام نیز منتشر شده است: تاریخ جهان یا انسان در تكاپوى تمدن)؛ ایفى ژنى (گوته)؛ بادبزن خانم و بندر مرسالومه؛ اهمیت ارنست بودن (اسكار وایلد، 1336)؛ تاریخ عرب (فیلیپ حتى، 1336)؛ جنگهاى ایران و روم (پروكوپیوس، 1311)؛ چهار نمایشنامه- الكترا؛ زنان تراخیس؛ فیلوكتتس؛ آژاكس- (سوفوكل، 1335)؛ خطابهى ویكتور هوگو بر سر قبر ولتر (1333)؛ خلیج فارس از قدیمىترین ازمنه تا قرن بیستم میلادى (سرهنگ سرآرنولد ویلسون، 1310)؛ راز آفرینش انسان (ا. گریسى موریس، 1334)؛ زیر درختان زیرفون (آلفونس كار، 1335)؛ سه نمایشنامه- اودیپوس شاه، اودیپوس در كولولوس، آنتىگون (سوفوكل، 1334)؛ فروید، شرح حال (استفان تسوایك، ترجمه به نام مستعار)؛ كریستف كلمب (ساموئل الیوت وریس، 1338)؛ لردكرزن (1322)؛ ماكدولین یا در سایهى درختان زیرفون (ترجمه از عربى متن آلفونس كار، 1306)؛ مقالات اجتماعى (آرتور بریزیان، 1322)؛ هلن، هیپولیت، ارنست، ایون (اوریپید، 1338)؛ سالومه و هلن؛ و آثار دیگرى از ترىپید و افلاطون. از جمله تألیفات وى مىتوان به این دو عنوان اشاره نمود: امیر كبیر (1335)؛ خاطرات سفر آمریكا (1336).
وى به دریافت نشان همایون و چندین نشان دیگر نایل آمده است.
(تو 1286 ش)، نویسنده، روزنامهنگار و مترجم. در تهران متولد شد. زبان و ادبیات انگلیسى را در كالج آمریكایى تهران و علوم قدیمى را در نزد استادان فن آموخت. نویسندگى را با نخستین مقالات در روزنامهى «شفق سرخ» شروع كرد. و با آن كه به كار سیاست مىپرداخت اما از مطالعه و تحقیق غافل نبود. از جمله مشاغل سیاسى وى معاونت وزارت راه و سرپرستى ادارهى تبلیغات و معاونت نخستوزیرى بود. وى چند سالى نیز مدیریت مجله «راه نو» را داشت. از آثار وى، ترجمهها: «آخرین روز یك محكوم»؛ «اخلاق روحى»؛ «تاریخ عرب»؛ «امیر كبیر»؛ «راز آفرینش انسان»؛ «مقالات اجتماعى».[1]
در 1280 در تهران تولد یافت. پس از انجام تحصیلات مقدماتى در مدرسهى ادب وارد كالج آمریكائىها شد و دورهى آنجا را به اتمام رسانید. سپس به مدرسهى سنلوئى رفت و دورهى آنجا را نیز پایان داد. خدمات ادارى خود را از وزارت فوائد عامه شروع كرد و سرانجام در وزارت راه به مقامات بلند رسید. مدتى معاون وزارت راه و زمانى سرپرست آن وزارتخانه بود. مدتى نیز نه چندان طولانى ریاست اداره كل انتشارات و تبلیغات و معاونت نخستوزیرى را در نخستوزیرى سپهبد زاهدى عهدهدار گردید. در سال 1342 به سناتورى تهران رسید و مجموعا سه دورهى چهارساله در مجلس اعیان عضویت داشت. در 1354 به مجلس سنا راه پیدا نكرد و به معاونت شریف امامى در بنیاد پهلوى منصوب شد. سعیدى نویسندهاى محقق و مترجمى دقیق و پركار و نكتهسنج بود. آثار زیادى از او چاپ و انتشار یافته است. از جمله كتابهاى خلیجفارس، جنگهاى ایران و روم، تاریخ عرب، سفرنامهى آمریكا و بالاخره شعلههاى نبوغ را مىتوان نام برد كه با قلمى شیوا و روان ترجمه شده است. وى مدتى مجلهى راه نو را انتشار مىداد كه از مجلات معتبر و خواندنى زمان خود بود. از نوجوانى در زمینههاى ادبى و تاریخى با مطبوعات همكار داشت. در 1365 در آمریكا درگذشت.
تازه های مشاهیر
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}